127

23 بهمن خونۀ خاله از تهران تا قاهره رو نصفه نیمه دیدیم.غم انگیز بود.خیلی.خاله گریه هم کرد.من نذاشتم.دل هردومون سوخت.بیشتر از همه فهمیدم که ما همه خیلی بیشتر شبیه و از جنس شاه بودیم تا.......اون مثل همۀ ما بود و یه آدم خوب.بارها تو فیلم از این گفته میشد که اون تا آخرین لحظه از کسی کینه ای به دل نداشت ....
تو یه مصاحبه گفت اون یه آدم مذهبیه و به سرنوشت معتقده اما این دلیل نمیشه که رنج نکشه.
قسمتهایی که مربوط به انور سادات بود هم جالب بود.اونجا که دربارهء ج.ا  و خ می گفت.