توسایهءدیوار کوچه پارک کرده ام منتظر نوبت دکترم...چه کوچهء خلوت و خوبی!خوب شد ماشینو نبردم تو پارکینگِ نانا وگرنه باید به آقای پارکینگ ،کلی توضیح میدادم که چه دکتری می خوام برم و چرا...دقیقا"...
روی یه دیوارسفید ،با یه خط سیاه ضخیم پنجره ها و آجرهایی کشیده شده...یه آقایی کمی دورتر داره ماشینشو تمیز می کنه...دیشب خواب دیدم کسی نانا رو دزدیده بود ...اذیتش کرده بود...نانا رو پیدا کردم اما ساکت بود و....کاش زودتر از این خونه میرفتیم...کاش قولی که آقای بابا داده بود ....قول داده بود اول مهر تو اون خونه ایم...اما نشد.
بحث ها خسته ام میکنن دیگه...شاید به بقیه چیز یاد بدن.به من نه...گیج تر میشم...دونستن فقط به آدم میفهمونه که هیچی بلد نیست.چی میگن اصن..من نمی خوام هیچ ایدئولوژی و جهان بینی داشته باشم.همه شون برن گم شن.بعد از اینهمه بشر لعنتی به هیچی نرسیده....
می خونه :رسوای زمانه منم،دیوانه منم...همین خوبه...همین...ده دقیقه دیگه به نوبتم مونده...اما میدونم اگه برم باز معطل میشم.با اون آقا دکتری که هنوز نیومده بود و با اون اتاق انتظار شلوغ.دیروز سایه مسیج داده بود که حضرت علی گفته که یعنی از گره های کوری که باز میشن واز عزم هایی که میگسلند(بقول خودش)وجود خدا رو دریافته یا خدا رو شناخته.همچین چیزی.اما خدای عزیز دلم !قبول کن که گره های کورباز شده خیییییلی کمترن از عزم های گسسته....بهتره که همه اش گردن خودمون باشه تا نسبتش بدیم به تو...به نفعته آ...
...فانوس بزرگ عشق تو بی فروغ بود،حرفای قشنگت،مثل خودت دروغ بود...ینی حیف نبود این "نلی"موش موشی رو فرستادین رفت که اون کله پوکای نادون بیان میز گرد و سخنرانی و....
رفتم دنبال کفش نانا اما سر کوچه اش موجودی کارتمو چک کردم دیدم نمیرسه...نمیدونم چند نفر اینروزا مث من بی پول شده ان؟تو این روزا که قیمت همه چی سرسام آور بالا رفته...سالها بود بی پول نشده بودم...مزه شو داشت یادم می رفت...تو مطبم یه آقایی با برادرش،با یه حال و روز درمونده ای اومده بودن به منشیه می گفتن آخه ما از کجا باید میدونستیم هزینه ااش میشه سیصد و نمیدونم چند هزار تومن؟...
خیابون پره از آدمای شیک و پیک...نمیدونم حرف زدن باهاشونم چنگی به دل میزنه؟تصمیم میگیرم به آدما نگاه نکنم...اما مغزم خالیه...تمام شعرایی که حفظ بودم از سرم پریده ان.قوهءتخیلمم از دست داده ام.
(چند روز پیش)
روی یه دیوارسفید ،با یه خط سیاه ضخیم پنجره ها و آجرهایی کشیده شده...یه آقایی کمی دورتر داره ماشینشو تمیز می کنه...دیشب خواب دیدم کسی نانا رو دزدیده بود ...اذیتش کرده بود...نانا رو پیدا کردم اما ساکت بود و....کاش زودتر از این خونه میرفتیم...کاش قولی که آقای بابا داده بود ....قول داده بود اول مهر تو اون خونه ایم...اما نشد.
بحث ها خسته ام میکنن دیگه...شاید به بقیه چیز یاد بدن.به من نه...گیج تر میشم...دونستن فقط به آدم میفهمونه که هیچی بلد نیست.چی میگن اصن..من نمی خوام هیچ ایدئولوژی و جهان بینی داشته باشم.همه شون برن گم شن.بعد از اینهمه بشر لعنتی به هیچی نرسیده....
می خونه :رسوای زمانه منم،دیوانه منم...همین خوبه...همین...ده دقیقه دیگه به نوبتم مونده...اما میدونم اگه برم باز معطل میشم.با اون آقا دکتری که هنوز نیومده بود و با اون اتاق انتظار شلوغ.دیروز سایه مسیج داده بود که حضرت علی گفته که یعنی از گره های کوری که باز میشن واز عزم هایی که میگسلند(بقول خودش)وجود خدا رو دریافته یا خدا رو شناخته.همچین چیزی.اما خدای عزیز دلم !قبول کن که گره های کورباز شده خیییییلی کمترن از عزم های گسسته....بهتره که همه اش گردن خودمون باشه تا نسبتش بدیم به تو...به نفعته آ...
...فانوس بزرگ عشق تو بی فروغ بود،حرفای قشنگت،مثل خودت دروغ بود...ینی حیف نبود این "نلی"موش موشی رو فرستادین رفت که اون کله پوکای نادون بیان میز گرد و سخنرانی و....
رفتم دنبال کفش نانا اما سر کوچه اش موجودی کارتمو چک کردم دیدم نمیرسه...نمیدونم چند نفر اینروزا مث من بی پول شده ان؟تو این روزا که قیمت همه چی سرسام آور بالا رفته...سالها بود بی پول نشده بودم...مزه شو داشت یادم می رفت...تو مطبم یه آقایی با برادرش،با یه حال و روز درمونده ای اومده بودن به منشیه می گفتن آخه ما از کجا باید میدونستیم هزینه ااش میشه سیصد و نمیدونم چند هزار تومن؟...
خیابون پره از آدمای شیک و پیک...نمیدونم حرف زدن باهاشونم چنگی به دل میزنه؟تصمیم میگیرم به آدما نگاه نکنم...اما مغزم خالیه...تمام شعرایی که حفظ بودم از سرم پریده ان.قوهءتخیلمم از دست داده ام.
(چند روز پیش)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر