-حتی پروازم تازگيشو از دست میده.
-شگفتی تمومی نداره.
-تو فقط وقتی تو تنگنا قرار می گیری خوشحالی.
-حقیقت اينه که هیچوقت مطمئن نبودم.
-برای اینکه یک بار دیگه اثبات بشه مرگ نمایش نهایی نیست.
-وقتی مردی هر چی که دلمون میخواد بهمون میگی.
- من جعليم دکتر.
- تو واقعی ترین آدمی هستی که تا به حال دیدم.
فیلم هوديني پر از جملات خوب بود.فیلمنامه ی خیلی خوب.
یاد روزاي دانشگاه افتادم که از کتابای شعر اومدم بیرون ودرگیر حرفای تازه از زبان هم دانشگاهيا شدم.و چه قدر هیجان انگیز بود.
یکی از جالبترین مکالمات ،همه جا ،دعواهای زن و شوهرهاست.و میدونم چرا.وخيانت همیشه غیر قابل جبران ترین اشتباه.راهکار من برای ندیده گرفتنش جواب نمیده.
فیلم هوديني خوب بود جز اینکه بجز هنر پیشه ی نقش هوديني و شاید دستیارش،بقیه بازی خوبی نداشتن.شایدم انتخاب بازیگر مشکل داشت.یا فیلمنامه ياهرچي.بالاخره من از بازی خود هوديني بود که نوع ارتباطش با مادر و همسرش رو می فهمیدم.در واقع اونا آدماي موثر زندگیش بودن.در حالیکه طبق معمول چیزی نمیشد دید....
اون چیزی که برجسته بود،اینکه یه شعبده باز اصرار داشت بگه ماورایی نيست و همه ی اینا بازيه.صداقت یه شعبده باز جذابتره.اما قسمت تلخ و حقیقی این داستان همین بود که خودش در نهایت تبدیل شد به ابزاری برای درو بگویی کلاشها.تا کی آدما دروغ میگن و تا کی گول دروغاي هم رو می خورن؟
-شگفتی تمومی نداره.
-تو فقط وقتی تو تنگنا قرار می گیری خوشحالی.
-حقیقت اينه که هیچوقت مطمئن نبودم.
-برای اینکه یک بار دیگه اثبات بشه مرگ نمایش نهایی نیست.
-وقتی مردی هر چی که دلمون میخواد بهمون میگی.
- من جعليم دکتر.
- تو واقعی ترین آدمی هستی که تا به حال دیدم.
فیلم هوديني پر از جملات خوب بود.فیلمنامه ی خیلی خوب.
یاد روزاي دانشگاه افتادم که از کتابای شعر اومدم بیرون ودرگیر حرفای تازه از زبان هم دانشگاهيا شدم.و چه قدر هیجان انگیز بود.
یکی از جالبترین مکالمات ،همه جا ،دعواهای زن و شوهرهاست.و میدونم چرا.وخيانت همیشه غیر قابل جبران ترین اشتباه.راهکار من برای ندیده گرفتنش جواب نمیده.
فیلم هوديني خوب بود جز اینکه بجز هنر پیشه ی نقش هوديني و شاید دستیارش،بقیه بازی خوبی نداشتن.شایدم انتخاب بازیگر مشکل داشت.یا فیلمنامه ياهرچي.بالاخره من از بازی خود هوديني بود که نوع ارتباطش با مادر و همسرش رو می فهمیدم.در واقع اونا آدماي موثر زندگیش بودن.در حالیکه طبق معمول چیزی نمیشد دید....
اون چیزی که برجسته بود،اینکه یه شعبده باز اصرار داشت بگه ماورایی نيست و همه ی اینا بازيه.صداقت یه شعبده باز جذابتره.اما قسمت تلخ و حقیقی این داستان همین بود که خودش در نهایت تبدیل شد به ابزاری برای درو بگویی کلاشها.تا کی آدما دروغ میگن و تا کی گول دروغاي هم رو می خورن؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر